Innerlijk Kind
Veel van onze problemen ontstaan in de kindertijd. Wanneer de pijn te hevig is sluiten we ons af en gaan we ons aanpassen. Dat betekent dat een deel van ons zich niet meer laat zien, bang om de pijn weer te voelen. Vaak leren we als kind onszelf dan een of meerdere overlevingsmechanismen aan. In de volwassenheid gaan de overlevingsmechanismen vervolgens tegenwerken: immers, we maken op zo’n moment geen contact met wie we echt zijn. Het innerlijk kind is uiteindelijk ons authentieke zelf. In deze therapie gaan we op zoek naar deze afgesplitste delen en kunnen we onze authenticiteit weer ervaren.
Ieder van ons heeft een innerlijk kind in zich. Je innerlijk kind leeft je hele leven met je mee. Het staat voor gevoelens, emoties, onbewuste reactiepatronen en reflexen. Als je opgroeit, ontwikkel je zo bepaalde overtuigingen en overlevingsmechanismen. Helaas zijn dat voor veel mensen vaak overtuigingen als ‘ik ben niet goed genoeg’ of ‘het is allemaal mijn schuld’. Deze mechanismen spelen vaak nog steeds een rol als je al volwassen bent en je bewustzijn verder is ontwikkeld. Daarom kan het zomaar gebeuren dat je reageert vanuit een reflex, terwijl je anders had willen reageren. Je kunt dan bijvoorbeeld bevriezen van angst in een situatie terwijl je later beseft dat die situatie eigenlijk helemaal niet zo beangstigend blijkt te zijn.
Je innerlijk kind kan beschadigd zijn door een traumatische gebeurtenis, maar ook door consistente problematiek. Je kunt hierbij denken aan emotionele onbeschikbaarheid van de ouder(s), verwaarlozing of mishandeling. Als je behoeften - aan liefde, veiligheid, zorg - als kind niet (altijd) vervuld werden, kan dat sporen achterlaten. Angsten, verslavingen of vermijdingsstrategieën hangen vaak nauw samen met het gekwetste innerlijk kind. Als je hier als volwassene niet bewust aandacht aan besteedt, dan bestaat de kans dat deze oude pijn en bijbehorende gedachten- en gedragspatronen jou gaan ‘besturen’.
Het kan enorm confronterend en ontwrichtend zijn om verbinding te maken met de wanhoop of het verdriet dat je als kind ervaren hebt. Toch kun je alleen zo echte veiligheid en liefde gaan ervaren en je je helemaal gegrond voelen in het hier en nu.
Maar waaraan merk je dan of je innerlijk kind om heling vraagt? Aan de volgende 5 signalen kun je dit merken.
- Je reageert vaak automatisch en erg heftig. Je kan plotseling heel geïrriteerd, boos, gedissocieerd of verdrietig worden zonder precies te begrijpen waarom deze specifieke situatie zo’n sterke respons bij je opwekt.
- Je bent erg onafhankelijk en hebt jezelf wijsgemaakt dat je niemand nodig hebt en/of je vindt het moeilijk om hulp te vragen/accepteren.
- Je hebt jezelf destructieve coping mechanismen aangeleerd, zoals te veel drinken, winkelen, gokken, te veel of te weinig eten, alles uitstellen, zelfbeschadiging, etc.
- Je hebt last van emotionele en/of mentale gezondheidsproblemen. Denk aan depressie, angst, niet gemotiveerd zijn, vermijdend gedrag, slapeloosheid, concentratieproblemen, etc.
- Je komt in relaties steeds dezelfde patronen tegen. Dit wijst meestal op hechtingsproblematiek. Voorbeelden van onveilige hechtingspatronen zijn verlatingsangst, bindingsangst, extreme jaloezie of extreme geslotenheid.